Historia


                                                                                                                                                                                                                                                                     

                                                   
                                                       Rzemiosło świdnickie ma bardzo bogate tradycje sięgające jeszcze okresu średniowiecza.  
Zarówno wtedy, kiedy ziemia świdnicka znajdowała się pod władaniem czeskim, jak też niemieckim rzemiosło i kupiectwo w Świdnicy było silnie rozwinięte, a poszczególni rzemieślnicy byli zorganizowani w cechach branżowych.
Świadectwem rozwoju rzemiosła i kupiectwa jest znajdujący się w Świdnicy Kościół Pokoju - zabytek klasy "0", w którym poszczególne stany i branże miały swoje oddzielne loże i balkony,często bogato dekorowane.
Po roku 1945, czyli po zakończeniu działań wojennych rzemiosło odzyskało swoje znaczenie i było gałęzią gospodarki, która rozwijała się najszybciej.
Początkowo zakłady rzemieślnicze zgrupowane były w cechach branżowych mających swoje siedziby we Wrocławiu, Wałbrzychu i Świdnicy.
W miesiącu sierpniu 1945 roku utworzono Stowarzyszenie Kupców, Rzemieślników i Przemysłowców Polskich w Świdnicy.
Dwa miesiące później, 8 października 1945 roku z powyższej organizacji wyodrębnił się Powiatowy Związek Cechów
z siedzibą przy ul.Żeromskiego 10.,w skład którego wchodziły w miarę powstawania cechy: rzeźników i wędliniarzy,
piekarzy i cukierników, fryzjerów, szewców i cholewkarzy, krawców, rzemiosł drzewnych i budowlanych oraz metalowców.
W roku 1951 strukturę branżową zastąpiono terytorialną opartą na powiatach.
Decyzją Wojewody Wrocławskiego w miejsce Powiatowego Zarządu Cechów i siedmiu  cechów branżowych utworzono
Komisaryczny Zarząd Cechu Rzemiosł Różnych w Świdnicy.
W roku 1953 świdnicki cech liczył 400 członków, z czego 160 posiadało dyplomy mistrzowskie.
W zakładach rzemieślniczych szkoliło się 144 uczniów, oraz było zatrudnionych kilkadziesiąt pracowników najemnych.
W roku 1960 ufundowano sztandar cechowy, siedzibę cechu przeniesiono na ul. 1-go Maja.
W latach 1960 - 1980 Cech był organizacją liczącą się na terenie miasta i regionu świdnickiego.
Wzrastała ilość członków, zaś aktywni rzemieślnicy działali w organizacji cechowej oraz we władzach lokalnych.
W roku 1978 siedzibę Cechu przeniesiono do wyremontowanego i rozbudowanego przez cech budynku przy ul.Budowlanej.
W latach 80-tych Cech posiadał największą w swojej historii ilość członków, która osiągneła 1840 rzemieślników.
Po roku 1989 w wyniku procesów transformacji ustrojowej i gospodarczej osoby prowadzące działalność gospodarczą
uzyskały pełną swobodę i samodzielność, zaś przynależność do cechu przestała być obligatoryjna.
w58j@o2.pl     powrót